Çağımızda, aklın alamayacağı bir hızda yeni gelişmeler, yeni yeni buluşlar çıkıyor karşımıza. Bunlara akıl, sır erdirmek neredeyse imkansız. Bizler zor olanı başarıyor, imkansız denileni de yapmaya çalışıyoruz.
Mersin Üniversitesi Silifke Meslek Yüksek Okulunda çiçeği burnunda daha yeni bir öğrenciyim. Okulumuz açılalı birkaç yıl oldu. Yeni açılan bir yerin elbette ki bir sürü eksikleri olur. Hocaların taş üzerine yeni bir taş koyma çabası içerisinde olduklarını yakından görüyor, bizler de ne katkıda buluna biliriz? Diye düşünüyorum.
Sınıf arkadaşım Talat Atalay, çok bey efendi bir delikanlı. Okula bir çivi de ben çakabilir miyim? Çabası içerisinde. Sınıftaki öğrencilerin, ben hariç ağabeyi olur. Hayat çemberinden geçmiş, tarımın “t”sinden tut, “m”sine kadar kendisini yetiştirmekle kalmamış, çevresindeki üreticilere, önderlik ederek, ışık şaçmış. Aynı ışıktan üniversitemize de verme gayreti içerisinde.
Silifke Meslek Yüksek Okulunun böyle değerlere ihtiyacı var. Talat’ı tebrik ediyor, derslerinde Allah zihin açıklığı versin. Diyorum.
Bir önceki yazımda bazı genç öğrenci arkadaşlarımdan bahsetmiştim. Yazımı takip edip okuyan Urfa’lı Mehmet Salih Akbalık’a da derslerinde başarılar diliyorum. Mehmet Salih’in de çok güzel projeleri var. Allah O’nu da muvaffak eylesin.
Çorbada bizim de tuzumuz olsun istedik. Güzel şeylerin olması dileğiyle…