Mustafa OKAT yazdı, İtalya’da evim sırtımda

İtalya’ya geleli iki ay olacak. Gurbette anılar bir başka oluyor. Arkadaşlıklar, dostluklar, hayat hikayeleri bitmek bilmiyor.

Trieste limanı olmazsa olmaz durağımız. Gümrük işlemleri burada yapılıyor. Harcırahlar buradan alınıyor. Güler yüzlü, dost canlısı, pozitif düşünen bir gümrükçümüzden Ali Çetin beyden bahsetmeden geçmek olmaz. Kendisine buradan tüm şoför arkadaşlar adına teşekkür ediyorum. Yurtdışındaki dert ortağımız diyebilirim. Bir defasında limana girememiştim. Gümrüğe benim mail biraz geç gelmiş. Gece yarılarına kadar usanmadan benim işlemlerimle ilgilendi, arkasına beni rahat etmem için otele kadar götürüp yerleştirdi. Kendisinden Allah razı olsun.

Almanya’ya giderken Villac sınırında güzel insan Mehmet Deniz’le sohbet ediyoruz. Havadan sudan derken dertleşmeler başlıyor. İnsan bazen içerisindekileri birileriyle paylaşmak ister. Mehmet Deniz kardeşimde pırıl pırıl bir insan. Ömrü yollarda geçmiş, bana Almanya’nın hangi yollarından gitmem gerektiğini bildiklerini bir bir aktarıyor. Filamax denen ucuzluk pazarına gidip çarşıyı gezme fırsatımız oluyor. Mehmet Deniz kardeşime de buradan teşekkür ediyorum.

Hollanda’da park ararken çıkmaz bir yola girmez miyim? Bana aracı ile yol gösteren gurbetçi kardeşime de buradan teşekkür ediyorum. Dönüş yolunda, Alp dağları başlangıcında gece yarılarına kadar, Hüseyin Güneş kardeşimle sohbet ediyoruz. Başından geçenleri anlata anlata bitiremiyor. İyi niyetli yaklaşımlarının nasıl kötüye kullanıldığından söz açılıyor. Derin bir ah! Çekiyoruz. Her şey gönlünce olsun kardeşim.

Yolum Milano, Lombardia şehrine düşüyor. Park ettiğim yerde yanı başımda Türkçe türküler ortalığı çınlatıyor. Serhan Çoruh’la tanışıyoruz. Çevreyi çok iyi biliyor. Çarşı Pazar geziyoruz. Çok hoş sohbetler, çay derken ayrılıyoruz. Serhan kardeşime de buradan teşekkür ediyorum.

İşte böyle derken iki aya yakın İtalya turu sürüyor. Zaman nasıl geçiyor, farkında bile olmuyor sunuz. İşinizi severek yaparsanız güzel insanların hoş sohbetleri de bir başka oluyor. Hele birde içine gurbet hasreti katılınca öff öf!