HABERGRAM sade haber
Hayata tutunmak, hayata gözlerini açmak, yeni bir evrende tutunabilmek. Tıpkı bir tohumun yaşam savaşı verdiği gibi.
Şimdi yazacaklarım tamamen gerçek, yaşanmış bir olaydır. Allah’ın izini ile diyoruz ya. İşte öyle bir şey.
Annem Sofu Mustafa Ağa’nın kızı. Annemin adı Dursun. Sofu Mustafa Ağa evlendikten sonra olan ilk çocukları hayata tutunamayıp vefat etmiş. İkinci çocukları da vefat etmiş. Üçüncü çocukları da doğduktan sonra vefat ediyor, hayata tutunamıyorlarmış. Köyde ileri gelenlerden biri dedeme “-Çocuğun oğlan olursa adını Durmuş koy, kızın olursa adını Dursun koy.” Diye nasihat etmiş. Dedemin bir oğlu daha olmuş, adını Durmuş koymuşlar. Durmuş dayım hayata tutunmuş. Derken dedemin kızı olmuş, adını Dursun koymuşlar (annem), o da hayata tutunmuş. Annem de hayata tutunmayı başarmış. Daha sonraki çocukları da hayata tutunmuşlar.
Dursun’u evlendirmişler. Üç çocuklar olmuş, onlar da hayata tutunmuş. Aradan zaman geçmiş, üç çocuğun ardından her hangi bir hamilelik belirtisi olmamış. Bir gün aniden annem rahatsızlanmış. Köyün ebesi “-Dursun sen hamilesin doğum başlamış.” Demiş. Annem; “-Bu imkansız, şimdiye kadar hiçbir belirtisi olmadı.” Dese de ebe, işe koyulmuş. Derken kedi yavrusundan daha da küçük bir canlı pıhtısı ve bir takım çocukla birlikte O’nun eşini bir leğene koymuşlar. Ebe şöyle bir bakmış, “-Bunları toprağa gömün, üzerine de taş koyun da köpekler çıkartıp yemesin.” Demiş. O sırada doğumda bulunanlardan birisi, “-Bu kıpırdıyor, daha canlı biraz daha bekleyin, günah, ölsün de öyle gömün.” Demiş. Anneme de leğendeki canlıyı göstermişler, O da çok korkmuş, “-Tamam götürün çanı çıkınca gömün.” Demiş. Teyzen anneme “- Abla gıııı, bunu bana ver.” Demiş. Annem de; “- Al buradan götür, canı çıkınca gömün.” Demiş.
Teyzem, leğendekilerle birlikte kanların içerisindeki canlı ile oynamaya başlamış. Başındaki tülbendini şekerli suya batırıp çanlıya vermiş, canlı küçücük dilini çıkartıyor, şekerli suyu emiyormuş, gelip-gidip vakit buldukça oyuncak gibi tülbendini şekerli suya batırıp batırıp canlı bebeğe vermeye devam etmiş. Bebek hayata tutunmuş ve ölmemiş. İşte O bebek ben oluyorum. Mustafa Okat hayata tutunmuş Allah’ın izini ölmemişti.
Teyzemin sevgisi bir canlıya hayat vermişti. İnsan olarak doğadaki bütün canlıları sevmeli, sevgilerimizi de paylaşmalıyız. Hayat sevgiyle başlar…
