Nerden başlarsak başlayalım, nerden bakarsak bakalım. Bir yerde ihtişam gösteriş, israf var ise, bilin ki başkalarının yenilmiş bir hakkı vardır. Nerde bir zenginlik var ise bilin ki içinde binlerce ihtiyaç sahibinin sömürülmüş emeği vardır.
Bu hakkı verirken gururlanma hakkımız dahi yoktur. O bizim nehrimize karışmış kirli bir sudur. Irmağı temizlemenin bir tek yolu vardır. Vermek. Vermeden kurtuluş yoktur bu kirden. Mutsuzluktan, huzursuzluktan, endişeden kurtuluş yoktur vermeden.
Açlıktan midesi kasılan bir insanın acısı, seni acıtmadan, üşüyen bir insanın soğukluğu seni dondurmadan. Açı doyurup çıplağı giydirmeden. Sana da gün yüzü yok bunu bil. Sana da yarınlar mutluluklar haram olacaktır hep.
İşine bile yaramayacak olan fazlalıklarını at ki kurtulasın. Kirlerinden ve hırsından kurtul ki mutluluk, kapılarını aralayıversin sana. Vermenin verdiği tatlı huzur kuşatsın tüm ruhunu.
Haydi hep beraber; Uzat elini mutluluğa, barışa, sevgiye. Uzat elini muhtaca, yoksula. Tut bir yetimin elini sıcacık. İçten bir selam ver. Samimi bir gülümseme yayılsın evrene.
Ve tomurcuklar açsın tüm kuru dallar, bir damla su ile.
Tüm gönlü güzel insanlara, İYİ pazarlar olsun.