Mustafa Okat yazdı, Dedem su içiriyor

Dede olmak, torunların mutlu cıvıltılarını görmek, torun gözünde dedeyi hayal etmek.

Torun deyince bazen akan sular duruyor. Torunlar için acaba ne yapsam diyoruz bazen.

Kuşaklar arasında uçurumlar oluşuyor. Yeni kuşak zaman zaman dedesinin dilinden de anlamıyor.

Çamlıyayla’da komşum elinde hortum bahçesindeki ağaçları sulamaktayken, evde bıraktığı cep telefonu çalar.

Torun dedesine seslenir:

“-Dede ! telefonun çalıyor.”

“-Sen bak oğlum kimmiş?”

“Tamam dede, ben telefona bakıyorum.”

“-Alo kimsiniz? Dedem bahçede ağaçlara su içiriyor.”

“-Dedene söyle beni sonra arasın.”

“-Tamam, sizi birazdan dedem arayacak.”

Dede, başlar gülmeye; “Dedem ağaçlara su içiriyor.” Lafına hem güler, hem de ağaçlara su verme işine torunun verdiği cevap ilgincine gider.

Derken benim bahçedeki kuzu bağırmaya başlar. Torun bu sefer de dedesine;

“-Dede, kuzu ötüyor duydun mu?” demez mi.

Dedeyi bir gülme alır.

Ağaçlara su içirdiğimiz yetmedi, kuzuyu da sonunda öttürdük, der.

Yeni nesli doğayla biraz daha buluşturmak dileğiyle…