Adnan Kızıltoprak yazdı, ‘Yeni umutlar beklerken’

Yeni yılın gelmesini heyecanlı bir şekilde canla başla beklerken 2020’de olmasını beklediğimiz birçok hayalimizi de bu yıla ertelemiştik. Bu yıldan beklentilerimiz o kadar çoktu ki anlatmakla bitmeyecek kadar korona günlerinde hayaller biriktirdik ve erteledik. Kapımızı çalan 2021 yılının Ocak ayı bitmek üzere ama hiçbir kimse hayaline ulaşmış değil.

Hayatımızı derinden etkileyen salgın hastalık gelmesiyle içimize hüznü ve endişeyi beraberinde getirdi. Manevi yönden bizi çöküşe uğratırken maddi yönden de birçok kesimi perişan halde rüzgarına katıp sürükledi. Sevdiğimiz insanların yaprak dökümü gibi dökülmelerini uzaktan izlemeyi öğrendik. Acılarımıza sarılarak, ağlayarak yanında olarak paylaştığımız bir alışkanlığımızdan kopup, selam göndererek cenazelere katılamadan geçiştirmeye, alışıla gelmiş kız istemeleri WhatsApp, Bip, Zoom gibi iletişim kanallarından yapmayı öğrendik.

Cıvıl cıvıl öğrencilerin içinde koşup oynadığı bir aile yuvası olan okullarımızda çocuklarımızı görmeden sevemeden sanal ortamlarda tanımayı öğrendik. Esnek çalışma modellerinde işe bir gidip bir gitmemenin ne demek olduğunu öğrendik. Evinde rahat rahat para kazananların kimler olduğunu bunları korkusuzca harcayanların kimler olduğunu marketlerde stok yaparlarken öğrendik.

Bu ülkede iş yapıp bu ülkenin markasıyım diyerek hiçbir fakire yardım etmeyen Avm’leri öğrendik. Sanki ham maddede yüzde yüz artış varmış gibi her gün raflarında etiket değiştirip kene gibi bizim kanımızı emerek zam üstüne zam yapmayan İŞKUR ve devletin daha birçok imkanlarından faydalanıp katkı sağlamayan işyerlerinin kim olduklarını öğrendik. Biz bu kadar şeyler  öğrenirken bizi arkamızdan satanları yalanlarla dolanlarla iş yapanları öğrendik. Umutlarımız tükenmesin derken Umut hayali ile uyanmayı öğrendik. Yeni yeni rahat edeceğiz derken ağzımıza verilen bir şekerle Yeni Umutlar Beklerken elimizdeki nimetlerimiz de gitmesin diye şükretmeyi öğrendik.

İnşallah bunlar hayalde kalır, Ülkemiz eski günlerine döner diyerek dua etmeyi ve duamızın kabul olması için Allah’a şükretmeyi öğrendik. Bundan sonra bu öğrendiklerimiz ezber edip sesimiz çıkmadan beklemeyi öğrendik. Ama bir şeyi öğretemediler; Biz Millet olarak her türlü zorluktan ve felaketten seve seve güle güle geçip gitmeyi öğrendik. Güzel günlerde buluşmak ümidiyle her şeyin geride kalıp mutlu olmayı özledik. Sağlıcakla kalın…